Czy The Coaching Maps jest narzędziem ilościowym,
jak inne narzędzia rozwojowe?
The Coaching Maps powstało jako narzędzie jakościowe, oparte zostało na metodologii badań jakościowych i nie ma nic wspólnego z testami, skategoryzowanymi kwestionariuszami osobowościowymi, czy też ilościowym przedstawieniem wyników. Jako narzędzie jakościowe oparte zostało na interpretacji i wyjaśnianiu bogatego materiału zebranego w trakcie głębokiej pracy z drugim człowiekiem bądź grupą.
Czym różni się metodologia badań i analiz jakościowych
od ilościowego podejścia?
Nauki społeczne powstały na wzór nauk przyrodniczych w XIX wieku. Oznacza to, że za wzór uznano matematykę, fizykę czy chemię oparte na wnioskowaniu i ilościowym przedstawianiu wyników badań. Po wielu latach uprawiania w ten sposób nauk społecznych zdano sobie sprawę, że zjawisk społecznych nie można zmierzyć ani zważyć jak ciężaru czy objętości ciał stałych czy płynnych. Można je natomiast próbować zrozumieć i zinterpretować. Temu poświęcona jest m.in. metodologia badań i analiz jakościowych. Ogólnie metodologia badań i analiz skutkuje także w praktyce. Zastosowanie badań ilościowych znajduje wyraz w narzędziach jak testy czy kwestionariusze osobowościowe. Wyniki tego rodzaju badań mieszczą się w określonym modelu, wcześniej zaplanowanym i zaprojektowanym przez badacza. Zastosowanie metodologii badań jakościowych oparte jest na obserwacji, a narzędzia tego rodzaju pozbawione są z góry przyjętych modeli, są otwarte i pozostawiają możliwości interpretacyjne dla każdego człowieka zgodnie z założeniem, że każdy człowiek jest odrębną jednostką i niepowtarzalną.
Na jakich teoriach zostało oparte The Coaching Maps?
Twórcom The Coaching Maps przyświecały przede wszystkim założenia poststrukturalizmu, hermeneutyki i etnometodologii. Z poststrukturalizmu zaczerpnięto przede wszystkim kwestię języka. Odgrywa on doniosłą rolę w definiowaniu tożsamości człowieka i jego złożoności. To poprzez język i w języku wyraża się człowiek, a język to znaki i symbole. Świat jest zbiorem znaków i symboli nadawanych przez ludzi i kultury. Hermeneutyka to przede wszystkim sztuka interpretacji. Zinterpretować tekst znaczy wyjaśnić jego znaczenie, które jest nadawane przez pojedynczego człowieka czy przez ludzi żyjących w określonej kulturze. Etnometodologia z kolei to nurt zakładający subiektywizm postrzegania świata. Każdy człowiek żyje w swoim subiektywnym świecie, w którym nadaje swoje znaczenia, nazywa rzeczy po imieniu, wreszcie postrzega to wszystko, co dzieje się dookoła jego aktywności. By móc funkcjonować z innymi winien przede wszystkim rozumieć i zrozumieć samego siebie, spojrzeć w głąb swego rozumu, serca i uczuć. Tylko wówczas będzie mógł kontynuować proces życia społecznego z innymi ludźmi.
Czy The Coaching Maps jest narzędziem psychologicznym?
The Coaching Maps jest jednym z niewielu narzędzi mającym swoje źródła w socjologii i antropologii społecznej (kulturowej). Niemniej jednak warto nadmienić, że współczesna skomplikowana rzeczywistość wymaga zrozumienia przy wykorzystaniu dorobku wiedzy z różnych dziedzin. Stąd interdyscyplinarność stała się nie tylko wyzwaniem, ale i koniecznością. The Coaching Maps łączy wiedzę interdyscyplinarną, przekracza granice ukonstytuowanych w XIX wieku nauk społecznych czy humanistycznych i próbuje wykorzystać wyjaśnienia i interpretacje z różnych obszarów wiedzy, by zbudować model narzędziowy.
Co stanowiło inspirację dla powstania The Coaching Maps?
Inspiracją dla The Coaching Maps były prehistoryczne malowidła wykonane na ścianach jaskiń odzwierciedlające ludzką historię, drogę rozwoju człowieczeństwa jak i wyznaczające kierunek innym. Od początków dziejów ludzkości malowanie stanowiło jedną z pierwszych aktywności człowieka oraz dowód posiadanych przez niego umiejętności symbolicznego myślenia. Jaskinie pełne malowniczych korytarzy jako miejsca kultu, rytuałów, były przestrzenią niezwykle ważną, powalającą na przekaz kluczowych treści życia. Charakterystyczne było obrysowanie malowideł czarnym grubym konturem, co uzyskiwano z węgla drzewnego. Dlatego też Mapy Coachingowe to czarno-białe szkice, niejako kontury do wypełnienia. Najczęściej malowidła przedstawiały zwierzęta i sceny polowań, czyli wyrażały to, co było wówczas najważniejsze, pokarm i sposoby jego zdobycia. We współczesnym świecie konsumpcji pożądaną wartością jest zdolność przetrwania związana z nieustannym rozwojem i adaptacją do zmieniających się warunków życia. Dlatego też Mapy Coachingowe odnoszą się do tego w sposób symboliczny.
Jaki jest związek The Coaching Maps z innymi narzędziami rozwojowymi?
Każde nowo powstające narzędzia rozwojowe stanowią kontynuację przyjętych dotychczas rozwiązań będąc ich rozszerzeniem, alternatywą lub stojąc wobec nich w opozycji. Innymi słowy zawsze możemy doszukiwać się pionierów, prekursorów i pomysłodawców powstających produktów czy usług. Sięganie do doświadczeń innych, a tym samym uwzględnianie dotychczasowych pomysłów i sprawdzanie ich efektywności, stanowi wartość kluczową podczas powstawania nowych rozwiązań.
Dlaczego The Coaching Maps jest narzędziem coachingowym?
Narzędzie coachingowe wiąże się po pierwsze z filozofią coachingu polegającą na sytuacji, w której tylko człowiek jako aktor czy podmiot jest nie tylko wyjątkową osobą, ale i sam może siebie zrozumieć i zinterpretować swoje życie, zamierzenia, cele i pragnienia. Dlatego też poprzez pracę na obrazie i symbolach człowiek może dojść w głąb siebie samego, zobaczyć z bliska i z oddali oraz wyciągnąć wnioski na przyszłość. Coaching przypomina dobrze przygotowany wywiad, czyli metodologicznie wywiad etnograficzny, którego wynik pracy jest zawsze subiektywny.
Dlaczego istotne jest subiektywne podejście?
Każdy z nas jest badaczem na swój własny użytek, poznaje świat i znajdujących się w nim ludzi w sposób bardziej lub mniej świadomy. Każdego dnia ludzie wnioskują, rozkładają na czynniki pierwsze i generalizują rezultaty swoich działań. Oprócz tego rezultaty swojej pracy odnoszą do przyjętych autorytetów, idei, przekonań oraz nakładają na to swoją subiektywną logikę ze związkiem przyczynowo-skutkowym. Tego rodzaju działania nie są wolne od subiektywizmu, co oznacza, że naturą człowieka jest subiektywne ocenianie i nadawanie znaczenia. Konsekwencją stosowania The Coaching Maps jest przyzwolenie sobie na subiektywną ocenę siebie samego.
Czy zaproponowane symbole na Kartach Metafor są uniwersalne?
Zaproponowane symbole na Kartach Metafor stanowią wynik badań i poszukiwań autorów w znanych im podaniach, legendach, mitologii greckiej czy rzymskiej. Niewątpliwie w wielu kulturach ma miejsce podobna symbolika, jak znaczenie słońca. Niemniej jednak przynależność autorów do kręgu europejskiego wyznacza europocentryczne myślenie, stąd trudno mówić o uniwersalności przedstawianych symboli w wymiarze globalnym.
Czego wymaga się od osób pracujących z The Coaching Maps?
Każda praca z drugim człowiekiem nie jest łatwa ani prosta. Wymaga cierpliwości, otwartości, szacunku wobec drugiej osoby i pokory. Analogicznie jest z The Coaching Maps. Subtelność i delikatność w wyrażaniu słowa i jakichkolwiek znaków nie skrzywdzą nikogo, jeśli będzie to poprzedzone nastawieniem na wartości i z uwzględnieniem odrębności drugiego człowieka.
Źródła 36 kompetencji uporządkowanych w obszary tematyczne.
Wybór kompetencji zawartych w The Coaching Maps stanowił rezultat długotrwałego procesu badawczego. W jego skład wchodziły moduły badawcze dotyczące: badań blogosfery trenerów i coachów, action research realizowanego przez autorów w sferze gospodarki jako praktycy, badań różnego rodzaju przedsiębiorstw funkcjonujących na rynkach europejskich, badania ludzi na rynkach pracy, analizy zrealizowanych badań nad przedsiębiorstwami i ludźmi w organizacjach opublikowanych w artykułach i książkach z zakresu nauk o zarządzaniu, socjologii organizacji czy socjologii gospodarki.
W wyniku procesu badawczego została uzyskana wiedza odnosząca się do wymogów zachowania się człowieka we współczesnym świecie (w jego organizacjach, grupach i relacjach społecznych). Wiedza ta pozwoliła na wyodrębnienie i stworzenie katalogu umiejętności potrzebnych, koniecznych i wymaganych przez współczesne organizacje.
Tym samym pojawiła się autorska koncepcja kompetencji, niemniej jednak realizowane prace nad ich uporządkowanie i skategoryzowaniem unaoczniły fakt, że wiele z wyznaczonych kompetencji przenika się, zachodzi na siebie lub stanowi przedłużenie już istniejących. W następstwie poszczególnych etapów prac wyodrębniono 40 kompetencji, potem 35, następnie 37, co stanowiło nieustanny proces płynnego określania i ich definiowania. Dlatego też autorzy zdecydowali się na innowacyjne rozwiązanie, jakim było pogrupowanie kompetencji w obszary tematyczne. Kompetencje są zamkniętym pojęciem, istnieje wiele „obowiązujących” i „dominujących” modeli kompetencji, co pokazuje, że jest to rzeczywistość bardzo dynamiczna. Obszary tematyczne są bardziej otwarte, gdyż zawierają w sobie zbliżone kompetencje.
W rezultacie prac pojawiło się 36 obszarów tematycznych. Ulokowanie kompetencji w obszary tematyczne, czyli szersze zagadnienie, pozwoliło na bardziej elastyczną z nimi pracę. Natomiast liczba 36 niewątpliwie jest „estetyczną” i „praktyczną” liczbą, gdyż dzieli się przez różne liczby, jak 2, 3, 4, 6, 9, 12, co pozwala na rożne warianty pracy w grupie.
Cechą wyróżniającą nas – ludzi od innych istot jest refleksyjność. Jest ona przejawem podmiotowości, samowiedzy i naszej samokontroli.
